Έχετε αναρωτηθεί ποια είναι τα απόλυτα best seller όλων των εποχών; Ποια είναι τα οχήματα εκείνα που κατασκευάσθηκαν και πωλήθηκαν σε αριθμούς – ρεκόρ, έχοντας μια απόλυτη υποδοχή από το αγοραστικό κοινό, όντας ικανά να καλύψουν τις όποιες ανάγκες της εποχής τους;
Οι απαντήσεις στο ερώτημα θα σας προκαλέσουν έκπληξη!
Ξεκινάμε λοιπόν από το τρίτο τη τάξη όχημα, βάση των συνολικών του πωλήσεων, το οποίο είναι ένα αυτοκίνητο. H σειρά των Toyota Corolla έχει σημειώσει περισσότερες από 40.000.000 πωλήσεις, από το 1966 που πρωτοπαρουσιάστηκε, μέχρι σήμερα αν και μιλάμε για διαφορετικές εκδόσεις και μοντέλα. 
Στην περίπτωση που θέλουμε να επικεντρωθούμε σε ένα και μόνο αποκλειστικά μοντέλο, τότε ο νικητής, είναι ο θρυλικός “σκαραβαίος” της VW, με πωλήσεις που φθάνουν κοντά στις 22.000.000 μονάδες, σε ένα διάστημα 60 και πλέον χρόνων παραγωγής. 
Το όχημα με κινητήρα εσωτερικής καύσης που έχει σημειώσει τις περισσότερες πωλήσεις παγκοσμίως, είναι το Cub της Honda, το “παπάκι”, όπως το ξέρουμε στην Ελλάδα. Με συνολικές πωλήσεις, που τον Οκτώβριο του 2017 ξεπέρασαν το ορόσημο των 100.000.000 μονάδων (!!!) το ταπεινό παπάκι, είναι μακράν το best seller όχημα με κινητήρα εσωτερικής καύσης στην ιστορία. 
Αν υπολογίσει κανείς και τα πολυάριθμων μοντέλα από άλλους κατασκευαστές που μιμήθηκαν το σχήμα και την φιλοσοφία αυτή, τότε άνετε μπορούν να προστεθούν μερικές δεκάδες εκατομμύρια πωλήσεις σε αυτές του Cub, με το παπί να αποτελεί την πιο επιτυχημένη ιδέα οχήματος, όλων των εποχών.
Τη πιο πετυχημένη ιδέα οχήματος, με κινητήρα εσωτερικής καύσης όμως, να το υπογραμμίσουμε αυτό, γιατί υπάρχει ένα άλλο όχημα, που είναι πολύ πιο δημοφιλές από το παπί και πρόκειται για ένα ποδήλατο! 
Το PA-02, της κινεζικής Flying Pigeon, έχει πωληθεί σε… τουλάχιστον 500.000.000 μονάδες στην Κίνα της κομμουνιστικής περιόδου, αποτελώντας το μοναδικό μέσο προσωπικής μετακίνησης στο οποίο είχαν πρόσβαση οι πολίτες της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, από το 1949 μέχρι και πριν από λίγα χρόνια.
Το PA-02 και οι παραλλαγές του, PA-06 και PB-13, ήταν απλά και λιτά, ατσάλινα και μονοτάχυτα ποδήλατα, τα οποία κόστιζαν όσο δύο ή ακόμα και τέσσερις μηνιαίοι μισθοί για τους κινέζους πολίτες, με την λίστα αναμονής να ορίζεται όχι σε μήνες αλλά σε έτη!
Η παραγωγή των ποδηλάτων αυτών συνεχίζεται και στις μέρες μας, με το ενδιαφέρον να έχει μειωθεί φυσικά στην Κίνα (που θέλει να “ξεχάσει”) αλλά με τις πωλήσεις να έχουν αυξηθεί στις δυτικές αγορές, που αποζητούν ένα αυθεντικό κομμάτι του εφαρμοσμένου σοσιαλισμού, για συλλεκτικούς και… “trendy” λόγους.
