Ο «αιωνίως δεύτερος» -σε αγώνες, κατάταξη, πρωταθλήματα, θέση στην ομάδα του HRC- Dani Pedrosa, έκανε μια σπάνια κυριαρχική εμφάνιση στη Jerez, όπου και επικράτησε καθολικά σε δοκιμαστικά, διαδικασία pole και αγώνα, ενώ σημείωσε και τον ταχύτερο γύρο του αγώνα, μην αφήνοντας κανένα να τον πλησιάσει.

Έτσι, ο χαμηλών τόνων Ισπανός αναβάτης ήταν εκείνος που κέρδισε την νούμερο 3.000 GP νίκη της ιστορίας, ενώ έκανε και το 1-2 με τον ομόσταυλο τού Marc Marquez, ολοκληρώνοντας την θριαμβευτική εμφάνιση της Honda στη Jerez (1-2 στο MotoGP, 1-2 στο Moto2, 1-2-3 στο Moto3). Παράλληλα ήταν η 1η νίκη του Pedrosa επί ισπανικού εδάφους από το… 2013, ενώ οι Ισπανοί φίλαθλοι οδηγήθηκαν σε παροξυσμό καθώς και οι πρώτοι 3 αναβάτες της μεγάλης κατηγορίας στο Jerez ήταν Ισπανοί (Pedrosa-Marquez-Lorenzo).

Ο αγώνας

Τα αγωνιστικά δρώμενα θα μπορούσαμε να τα χωρίσουμε σε 3 χρονικές περιόδους. Στην έναρξη του αγώνα που σημαδεύτηκε από δυνατές, ενδιαφέρουσες όσο και απρόσμενες μάχες, στα μέσα που σημαδεύτηκαν από πολλές πτώσεις και προβλήματα πρόσφυσης των εργοστασιακών αναβατών της Yamaha, και στο τρίτο και τελευταίο μέρος που ήταν αρκετά βαρετό, καθώς είχαμε απουσία προσπεράσεων και μαχών.

Στην έναρξη του αγώνα ο Dani Pedrosa έκανε καλή εκκίνηση από την pole position, έστριψε πρώτος και βάλθηκε να χτίζει διαφορά – end of story. Ο βραχύσωμος Ισπανός αναβάτης ήταν αλάνθαστος, και ασύλληπτα σταθερός σε χρόνους (1.40 για πάντα), ενώ όταν κάποια στιγμή ο 2ος Marc Marquez άρχισε να μειώνει τη διαφορά, ο Pedrosa αντέδρασε αμέσως, ανεβάζοντας την και πάλι, δίχως κανένα πρόβλημα, μέχρι την καρό σημαία.

Μπορεί τώρα ο Valentino Rossi να είχε προειδοποιήσει τον Johann Zarco της Tech3 να… προσέχει τις κινήσεις του, μετά τη στενή επαφή που είχαν στον αγώνα στις Η.Π.Α., όμως ο Γάλλος δις Πρωταθλητής Moto2 έγραψε τα λόγια του «γιατρού» εκεί που δεν πιάνει μελάνι, προσπερνώντας τον ξανά με επιθετικό τρόπο (και ξανά επαφή).

O Johann Zarco ήταν από τους αναβάτες που ξεχώρισαν με διαφορά από τον σωρό, καθώς για μία ακόμη φορά επιβεβαίωσε το πηγαίο ταλέντο του, προσπερνώντας εκτός από τον Rossi και πολλούς ακόμα πρωτοκλασάτους, εδραιωμένους και μη αναβάτες του MotoGP. Ταχύτατος, επιθετικός, αποτελεσματικός, και αυτή τη φορά δίχως πτώση, ο Zarco δείχνει να αναρριχάται αστραπιαία στην τροφική αλυσίδα της μεγάλης κατηγορίας, «εξαφανίζοντας» μεταξύ άλλων και τους 2 εργοστασιακούς αναβάτες της Yamaha, τερματίζοντας τελικά στην 4η θέση!

Η οδήγηση τύπου «Banzai» του Zarco μας θυμίζει ώρες-ώρες το στιλ του Marquez, ενώ χαρίζει θέαμα και αφήνει υποσχέσεις για μεγάλα πράγματα από τον Γάλλο.

Πέρα από τους αναβάτες της Repsol Honda και τον Zarco, ένας ακόμη αναβάτης που ξεχώρισε στη Jerez ήταν ο Jorge Lorenzo, που επιτέλους έδειξε να αισθάνεται άνετος στη σέλα του GP17 της Ducati, καταφέρνοντας να τερματίσει πανάξια στην 3η θέση -το πρώτο βάθρο του Ισπανού με το ιταλικό εργοστάσιο. Ο Lorenzo είχε μέχρι την Jerez μια 11η θέση, μια 13η, και μια εγκατάλειψη από πτώση στην Cota, και ήταν πολλοί εκείνοι που είχαν αρχίσει να αμφισβητούν την επιλογή της Ducati. Ο Ισπανός όμως έδειξε πως μπορεί να ανταπεξέλθει στο διαφορετικό στιλ οδήγησης που απαιτεί το GP17, και με τη σκληρή δουλειά που τον χαρακτηρίζει μπόρεσε να κάνει τη μοτοσυκλέτα της Ducati να δουλέψει ιδανικά και να φέρει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Η νίκη του Lorenzo αποκτάει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον καθώς ο αναβάτης με το νούμερο 99 «έσπασε» και τον Zarco, με τον οποίο είχε μάχη, αλλά και τον ενδο-οικογενειακό ανταγωνισμό, αφήνοντας πίσω τόσο τον Dovi, όσο και τους αναβάτες των περιφερειακών ομάδων Pramac, Avintia & Aspar. Και φυσικά άφησε πίσω τόσο τον μισητό του αντίπαλο Rossi, όσο και τον αντικαταστάτη του στην Movistar Yamaha Vinales!

Και περνάμε στους αναβάτες της Movistar Yamaha, οι οποίοι προηγούνταν στη βαθμολογία του Πρωταθλήματος, και 0είδαν τη διαφορά τους με τους υπόλοιπους να εξανεμίζεται στη Jerez. Το πρόβλημα μάλλον εστιάζεται στις ρυθμίσεις της ομάδας στις μοτοσυκλέτες του Rossi και του Vinales, ρυθμίσεις που στις πολύ υψηλές θερμοκρασίες του αγώνα αποδείχτηκαν καταστροφικές. Έτσι από την αρχή κιόλας του αγώνα οι 2 εργοστασιακοί αναβάτες της Yamaha έδειχναν να βρίσκονται σε άλλο κόσμο, με ανυπέρβλητα προβλήματα πρόσφυσης –αντίθετα με τον Zarco της Tech3 Yamaha. Μάλιστα ο Rossi δήλωσε χαρακτηριστικά στο τέλος του αγώνα: «δεν μπορώ να μιλήσω για τελειωμένα ελαστικά, αφού είχα πρόβλημα από την εκκίνηση κιόλας!» Ευτυχώς κατάφεραν αμφότεροι να τερματίσουν τον αγώνα όρθιοι, αν και σε θέσεις που δεν πίστευαν ούτε στους χειρότερους εφιάλτες τους - 6ος ο Maverick, 10ος ο Valentino. Έτσι, διατήρησαν τουλάχιστον την πρωτοπορία στο πρωτάθλημα, αν και με μειωμένη διαφορά.

Μεγάλη και θετική διαφορά, από τα δοκιμαστικά κιόλας, είχαμε στο αυστριακό στρατόπεδο της ΚΤΜ, με τους Pol Espargaro & Bradley Smith να χρησιμοποιούν για πρώτη φορά σε αγώνα τον κινητήρα Big-Bang αντί του αρχικού Screamer. Χαρακτηριστικά στα τέταρτα δοκιμαστικά (FP4) ο Pol Espargaro ήταν 10ος, με χρόνο 1:40.049, μόλις 0.582 δευτερόλεπτα πίσω από τον 1ο Marquez με χρόνο 1:39.467! Δυστυχώς, στον αγώνα, κι ενώ ήταν εμφανές πως και οι 2 θα τερμάτιζαν στους βαθμούς, με τον Espargaro να παίζει και δεκάδα, ο Pol μάλλον το παράκανε, και είχε μια πτώση που του στέρησε κάποια διάκριση. Ο Smith τελικά τερμάτισε 14ος, ενώ περιμένουμε σαφώς βελτιωμένες επιδόσεις από τους 2 στους επόμενους αγώνες.

Πολύ καλός ήταν ο Aleix Espargaro με την Aprilia, που μαχόταν με τον αδελφό του στον αγώνα, καθώς μέσα στον ορυμαγδό των πτώσεων κατάφερε να παραμείνει όρθιος και να τερματίσει ένατος, μία θέση μπροστά από τον Rossi.

Πτώσεις είχαν ο Cal Crutchlow (για μία ακόμη φορά), ο Pol Espargaro, ο Alvaro Bautista που παρέσυρε και τον Jack Miller με τον τελευταίο να κάνει τσαμπουκά μετά την πτώση (φωτό άνω) και να τιμωρείται με χρηματικό πρόστιμο χιλίων ευρώ, ο Alex Rins (μαύρη μέρα για την EG 0,0 Marc VDS που είδε και τους 2 αναβάτες της να πέφτουν) αλλά και ο Andrea Iannone που διανύει μια πολύ δύσκολη αρχή με την ομάδα της Suzuki.

Φωτογραφίες

Βίντεο

Δείτε στο άνω video τα highlights δοκιμαστικών και αγώνα.