Έχοντας καταφέρει μόλις την 11η θέση στα δοκιμαστικά, ο Norifumi Abe έκανε μια θεαματική εκκίνηση από την τρίτη σειρά και προσπέρασε αρκετούς αναβάτες, με στόχο να φτάσει τους πρώτους.

Norifumi Abe

Στο τέλος του πρώτου γύρου βρισκόταν στην 4η θέση, πίσω από τον υπερασπιστή του τίτλου Mick Doohan (Honda). Μέχρι τον 3ο γύρο είχε φτάσει  τον κάτοχο της pole position, Alex Criville και βρισκόταν στην 3η θέση. Τότε άφησε τον Doohan να τον προσπεράσει, έχοντας όμως ήδη βρεθεί μπροστά από τους Katsuaki Fujiwara (Suzuki) και Alex Barros (Honda) στη 2η θέση. Αυτά συνέβησαν στον αγώνα για τα GP500 του 1996, στο ιαπωνικό GP, και η εκπληκτική επίδοση του Abe θύμισε το ιαπωνικό GP δύο χρόνια πριν.

O Abe, 18 ετών τότε, είχε κερδίσει τον τίτλο στην κατηγορία των 500cc στο παν-Ιαπωνικό πρωτάθλημα ταχύτητας του 1993, συμμετέχοντας με μια περιφερειακή ομάδα. Το 1994, οδήγησε με Honda στο παν-Ιαπωνικό Superbike, στοχεύοντας σε μια συμμετοχή στο παγκόσμιο GP. “O αγώνας πριν δύο χρόνια” ήταν το Ιαπωνικό GP το οποίο ήταν έκτακτη διοργάνωση.
Σε εκείνο τον αγώνα, κατάφερε να ανέλθει γρήγορα στις πρώτες θέσεις, μαχόμενος για τη νίκη ενάντια στους Kevin Schwantz (Suzuki) και Luca Cadalora.  Στην πρώτη στροφή του 19ου γύρου, ενεπλάκη σε ατύχημα. Όμως, παρόλο που δεν μπόρεσε να τελειώσει τον αγώνα, κατάφερε να κάνει μεγάλη εντύπωση τόσο στο κοινό, όσο και στους αγωνιζόμενους.
Ο πρώτος που ανέλαβε πρωτοβουλία ήταν ο Wayne Rainey. Έχοντας παρακολουθήσει τον Abe με μεγάλο ενδιαφέρον ήδη από τις κατατακτήριες δοκιμές, ο Rainey είπε στον Abe ότι θα έρθει σε επαφή μαζί του αργότερα. Πιστός στα λεγόμενά του, ο Rainey απέστειλε τις επόμενες ημέρες μια προσφορά στον Abe προκειμένου να μπει στην εργοστασιακή ομάδα της Yamaha στα 250cc. Η προσφορά έλεγε ότι δινόταν η ευκαιρία στον Abe από τα 250cc πιθανόν να ανέβει κατηγορία στα 500cc έπειτα από δύο χρόνια. Σε κανονικές συνθήκες, μια τέτοια αλλαγή στην  εργοστασιακή ομάδα, στα μέσα της σεζόν, ήταν αδιανόητη, όμως ο Abe ήταν αποφασισμένος να συμμετάσχει στο παγκόσμιο GP. Ανακοίνωσε ότι ακυρώνει τη συμμετοχή του στο παν-Ιαπωνικό πρωτάθλημα στα  Superbike, στο Sportsland SUGO (στην επαρχεία Miyagi) στις 3 Ιουλίου.

Η συμμετοχή στα GP

Δύο εβδομάδες αργότερα, ο Abe βρισκόταν στο Donington Park στη Βρετανία, προκειμένου να συμμετάσχει στο βρετανικό GP στην κατηγορία GP500, αντικαθιστώντας για την ομάδα του Roberts τον Daryl Beattie, ο οποίος είχε τραυματιστεί άσχημα στο δεξί πόδι στο γαλλικό GP. Όμως ο Abe τελικά δεν συμμετείχε σε αυτό το GP. Έχοντας μια πτώση στα ελεύθερα δοκιμαστικά, έσπασε ένα δάχτυλο στο δεξί του χέρι. Όμως, κατάφερε να αγωνιστεί στο ακόλουθο GP της Τσεχίας, αλλά και στους δύο επόμενους γύρους στην Αμερική, όπου και στους δύο τερμάτισε στην 6η θέση. Αυτές οι επιδόσεις του, του εξασφάλισαν μια θέση στην ομάδα του Roberts για όλη τη σεζόν του παγκόσμιου GP του 1995.

Όπως αποδείχθηκε, αυτό δεν ήταν παρά η αρχή μια μακράς περιόδου προσπαθειών και προκλήσεων για τον Abe. Κατά τα φαινόμενα, το χάσμα ανάμεσα σε αυτά που μπορούσε να κάνει και σε αυτά που πραγματικά έκανε, ήταν αγεφύρωτο. Μέχρι το τέλος της σεζόν του 1995, ο Abe είχε καταφέρει να τερματίσει στο πόντιουμ μόλις μία φορά, στην 3η θέση, ενώ η σεζόν τελείωσε γι’ αυτόν στην απογοητευτική 9η θέση της γενικής κατάταξης.
Η χρονιά του 1996 δεν φαινόταν καλύτερη για τον Abe. Στον εναρκτήριο γύρο στη Μαλαισία, τερμάτισε 8ος και στο GP της Ινδονησίας, 9ος. Περισσότερο από τον καθένα, ο ίδιος ο Abe ήθελε απεγνωσμένα να επανέλθει στη φόρμα που βρισκόταν δύο χρόνια πριν. Αναρωτήθηκε λοιπόν, τι ήταν αυτό που του έλειπε. Ξανά και ξανά, κοιτούσε το βίντεο από το ιαπωνικό GP του 1994, προσπαθώντας να ανακτήσει το ατρόμητο στυλ που είχε τότε. Η νίκη και μόνο αυτή ήταν στο μυαλό του αδιάκοπα.

Η πρώτη νίκη

Και η ώρα της κρίσης έφτασε, την 21η Απριλίου, στο ιαπωνικό GP. Κατά τη διάρκεια του αγώνα, ο Abe  έγινε άλλος άνθρωπος, ανέκτησε εκείνη την παλιά αίσθηση. Στον 8ο γύρο, προσπέρασε τον Doohan και πήρε το προβάδισμα. Πράγματι, επρόκειτο για μια επανάληψη του αγώνα πριν δυο χρόνια. Όμως, με διαφορετικό τέλος. Απελευθερώνοντας όλη την απογοήτευση των περασμένων ετών, ο Abe πλαγιολίσθιζε την YZR500 του σε κάθε στροφή, μην αφήνοντας κανέναν να βγει μπροστά του. Ο Doohan άρχισε να μένει πίσω, ενώ ο επιπόλαιος Barros ενεπλάκη σε ατύχημα με τον  Takuma Aoki (Honda) και βρέθηκε εκτός αγώνα. Ακόμη και ο Criville (Honda) που διατηρούσε έως τότε τη 2η θέση, παραιτήθηκε από την προσπάθεια να προσπεράσει τον Abe.

Ο Abe διατήρησε αυτό τον εκπληκτικό ρυθμό και μάλιστα επιτάχυνε καθώς έφτανε προς το τέλος, καταγράφοντας νέο ταχύτερο χρόνο κατά τη διάρκεια του αγώνα αρκετές φορές. Στον τερματισμό, η διαφορά του από τον δεύτερο ήταν 7 ολόκληρα δευτερόλεπτα και ο Abe, πλημμυρισμένος από συναισθήματα, τη μια στιγμή ούρλιαζε και την άλλη έκλαιγε. «Είπα στον εαυτό μου ότι ακόμη και μια πτώση θα είναι καλύτερη από το να μην κερδίσω. Έτσι τα έδωσα όλα. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι κανείς δεν με κυνηγάει πια, όμως είχα την εντύπωση ότι αν ελάττωνα ταχύτητα θα έχανα. Είχα βάλει σκοπό να κερδίσω επάξια, δίνοντας το 100% του εαυτού μου. Όμως, χαίρομαι που τελικά δεν έπεσα!» είπε γελώντας ο Abe.

1995  - Η Yamaha δεν καταφέρνει να ανακτήσει τον τίτλο

500cc
Οι Luca Cadalora και Norifumi (Norick) Abe συμμετείχαν αυτή τη σεζόν με την ομάδα Marlboro Yamaha Team Roberts. Παρά τις δυσκολίες στο ξεκίνημα της χρονιάς, ο Cadalora τερμάτισε 3ος στην κατάταξη με συνεχόμενες νίκες στον 10ο και 11ο γύρο, σε Τσεχοσλοβακία και Βραζιλία. Επίσης κατάφερε τρεις δεύτερες και μία τρίτη θέση. Ο Abe από την άλλη μεριά, τελείωσε τη χρονιά στην 9η θέση, με ικανοποιητικά αποτελέσματα που περιλάμβαναν μια 3η θέση στο GP της Βραζιλίας.

Στον εναρκτήριο γύρο της Αυστραλίας, ο Cadalora έσπασε το δάχτυλο του δεξιού του χεριού έπειτα από πτώση, κατάφερε όμως να αντιμετωπίσει τον σκληρό αντίπαλό του, Kevin Schwantz (Suzuki) και να τερματίσει 4ος. Στον επόμενο γύρο, στη Μαλαισία, λόγω ολισθηρότητας του μπροστά ελαστικού, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει, ενώ στον 3ο γύρο στην Ιαπωνία τερμάτισε 4ος με 19 δευτερόλεπτα διαφορά, καθώς δεν κατάφερε να βρει το ρυθμό του στις βροχερές συνθήκες του αγώνα. Παρ’ όλα αυτά, κατάφερε τον πρώτο του τερματισμό στο πόντιουμ, στη 2η θέση, στον 4ο γύρο της Ισπανίας και ακολούθως, τη 2η θέση πάλι στη Γερμανία. Από ό,τι φαινόταν ο Cadalora είχε ανακτήσει τη φόρμα του, του  έλειπε όμως η ταχύτητα κι έτσι τερμάτισε 12ος στο GP της ιδιαίτερης πατρίδας του και 7ος στην Ολλανδία. Οι δύο αυτοί αγώνες τον έριξαν στην 5η θέση της γενικής κατάταξης.

Η βελτίωση του Cadalora

Στον 8ο γύρο, στη Γαλλία, βρέθηκε να προηγείται στα πρώτα σκέλη του αγώνα. Σύντομα όμως τον προσπέρασε ο Mick Doohan (Honda), κατάφερε όμως να περάσει τον άλλο του αντίπαλο Beattie (Suzuki) και να τερματίσει στη 2η θέση. Έτσι, ανέβηκε στην 3η θέση της κατάταξης και από το σημείο αυτό και έπειτα, ο Cadalora μόνο βελτιωνόταν. Παρά την 5η θέση του στον 9ο γύρο στη Βρετανία, πήρε την πρώτη νίκη στο GP  που ακολούθησε στην Τσεχία. Επίσης κέρδισε στον επόμενο γύρο, στη Βραζιλία, με 5 δευτερόλεπτα διαφορά από τον Doohan. Στον 13ο γύρο, στην Αργεντινή πήρε την 3η θέση, στον τελευταίο γύρο της σεζόν όμως, στην Καταλονία, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει νωρίς λόγω πόνου, τελειώνοντας τη χρονιά στην 3η θέση της γενικής κατάταξης.

Ο Abe, που αγωνιζόταν σε όλη τη σεζόν για πρώτη φορά φέτος, ξεκίνησε με μια 9η θέση. Ανήμπορος να φτάσει το ρυθμό των συναθλητών του στην αρχή της σεζόν, παρ’ όλα αυτά  κατάφερε μια 4η θέση στον 4ο γύρο της Ισπανίας. Στους γύρους που ακολούθησαν μαχόταν στις πρώτες θέσεις και παρά μερικούς τερματισμούς χωρίς βαθμολογία λόγω πτώσεων, βρέθηκε στην 4η θέση της γενικής κατάταξης στον 10ο γύρο στην Τσεχία. Εκεί και παρά το γεγονός ότι από νωρίς στον αγώνα βρέθηκε να προηγείται, έπεσε στον 7ο γύρο όπου βρισκόταν στην 3η θέση και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει. Στον αγώνα στη Βραζιλία που ακολούθησε, τερμάτισε 3ος  και αυτή θα ήταν η πρώτη του φορά στο πόντιουμ, μαζί με τον ομόσταυλό του Cadalora.

250cc - Ο Harada τερματίζει τη σεζόν στηn 2η θέση

Παρά το γεγονός ότι δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει το νικητή του πρωταθλήματος, Max Biaggi (Aprilia), ο Tetsuya Harada της Yamaha Marlboro Team Rainey τερμάτισε 2ος γενικής έπειτα από τη νίκη του στο Ισπανικό GP και οκτώ ακόμη τερματισμούς στη δεύτερη θέση. Ο ομόσταυλός του Kenny Roberts τελείωσε τη σεζόν στην 8η θέση. Αφού τερμάτισε 2ος στους δύο πρώτους γύρους σε Αυστραλία και Μαλαισία, ο Harada πήρε την pole position στον τρίτο γύρο στην Ιαπωνία. Οι πιθανότητες να κερδίσει αυτό τον γύρο ήταν αρκετά υψηλές, όμως η βροχή την ημέρα του αγώνα οδήγησε στην ακύρωσή του. Ο Harada εξασφάλισε πόντους με την 4η θέση και ακολούθως πήρε ξανά την pole position στην Ισπανία με μια εξαιρετική εκκίνηση, όπου διατήρησε το προβάδισμά του μέχρι την καρό σημαία. Έτσι βρέθηκε στην κορυφή της βαθμολογίας, με την πρώτη του νίκη από το 1993 και το ευρωπαϊκό GP. Όμως, στους γύρους που ακολούθησαν, σε Γερμανία, Ιταλία και Ολλανδία, τη νίκη πήρε ο αντίπαλός του Biaggi. Ο Harada διατήρησε τη θέση του με τη 2η θέση σε Γερμανία και Ιταλία, όμως έχασε τον γύρο στην Ολλανδία έπειτα από πτώση του στις κατατακτήριες δοκιμές που οδήγησε και σε πτώση στην θέση της κατάταξης.

Η διαφορά του Biaggi ήταν στους 25 πόντους μετά και το Ολλανδικό GP. Όταν ο Harada επανήλθε όμως, με μία 5η θέση στη Γαλλία και δύο δεύτερες θέσεις πίσω από τον Biaggi σε Βρετανία και Τσεχία, η διαφορά μεγάλωσε κι άλλο. Στον 11ο γύρο στη Βραζιλία, ο Harada έκανε μια γερή ανάκτηση από την 14η στην 5η θέση, καταγράφοντας ταχύτερο γύρο, ο Biaggi όμως κατάφερε να κλειδώσει τον τίτλο από τη 2η θέση. Στον τελευταίο αγώνα της σεζόν, ο Harada τερμάτισε στη 2η θέση για 7η φορά αυτή τη χρονιά, μόλις 2/10 του δευτερολέπτου πίσω από τον Biaggi. Έτσι κατέλαβε τη 2η θέση στη γενική κατάταξη. Ο Kenny Roberts Jr. από την άλλη μεριά τελείωσε τη σεζόν στην 8η θέση με καλύτερο αποτέλεσμα την 4η θέση στον 5ο γύρο στη Γερμανία κι ακόμη δύο πέμπτες και δύο έκτες θέσεις συνολικά.

125cc - Ο Kato τελειώνει τη σεζόν στην 14η θέση

Ο Yoshiaki Kato και ο Jorge Martinez αγωνίστηκαν αυτή τη χρονιά με την ομάδα της Aspar Cepsa Yamaha, οδηγώντας την ΤΖ125. Δεν κατάφεραν να φτάσουν τους αντιπάλους τους όμως και το καλύτερο αποτέλεσμα της σεζόν ήρθε από τον Kato στην 6η θέση στο Ιαπωνικό GP. Kato και Martinez τελείωσαν τη χρονιά στην 14η και 18η θέση της γενικής κατάταξης αντίστοιχα.

1996 - Οι πρώτες νίκες για Norifumi Abe και Loris Capirossi!

500cc - o Abe στην 5η θέση, την καλύτερη για τη Yamaha αυτή τη χρονιά
Οι Norifumi (Norick) Abe, Jean Michel Bayle και Kenny Roberts Jr. συμμετείχαν με την ομάδα της Marlboro Yamaha Team International Roberts και ο Loris Capirossi με την Marlboro Yamaha Team International Rainey Yamaha αυτή τη σεζόν. Ο Abe τελείωσε τη σεζόν στην 5η θέση της γενικής κατάταξης, παίρνοντας την πρώτη του νίκη σε GP, στον 3ο γύρο στην Ιαπωνία. Εκτός από αυτήν όμως, κατάφερε να ανεβεί στην τρίτη θέση του βάθρου στον 9ο, 10ο και 14ο γύρο. ο Capirossi ξεκίνησε καλά τη χρονιά με μια 3η θέση στον 2ο γύρο, από τα μισά της σεζόν και μετά όμως δυσκολεύτηκε. Κατάφερε όμως την πρώτη του νίκη στα GP στον τελευταίο γύρο στην Αυστραλία. Δυστυχώς, οι χωρίς βαθμολογία προηγούμενοι τερματισμοί του τον κατέταξαν στην 10η θέση της βαθμολογίας. Για τη Yamaha η χρονιά τελείωσε με μεγάλη διαφορά από την πρώτη Honda, καθώς δεν κατέγραψε άλλες νίκες πλην των προαναφερθέντων.

Στους πρώτους γύρους σε Μαλαισία και Ινδονησία, ο Abe τερμάτισε 8ος και 9ος αντίστοιχα, ανέκτησε όμως το ρυθμό του στον επόμενο γύρο, στο Ιαπωνικό GP και στο γνώριμο για εκείνον σιρκουί της Suzuka. Αν και ξεκίνησε από την 11η θέση, στον 8ο γύρο βρέθηκε να προηγείται και το διατήρησε αυτό μέχρι το τέλος του αγώνα. Οι γύροι του ήταν κοντά στο 2’09, γρηγορότεροι δηλαδή από τις κατατακτήριες και τερμάτισε με διαφορά 7 δευτερολέπτων από τον δεύτερο, Alex Criville (Honda). Στον 4ο γύρο του πρωταθλήματος, στους ευρωπαϊκού αγώνες τώρα, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει έπειτα από πτώση, ενώ στον επόμενο γύρο έπεσε στην 6η θέση της βαθμολογίας, έχοντας τερματίσει 11ος. Στην Γαλλία έδειξε ότι επανήλθε σε φόρμα, με μια 4η θέση, ακολουθούμενη από δύο 6ες θέσεις σε Ολλανδία και Γερμανία.

Ντεπούτο για τον Bayle

Στον 9ο γύρο, στη Βρετανία, ο Abe εύκολα προηγήθηκε του Tadayuki Okada (Honda) και του Scott Russel (Suzuki) για να τερματίσει για δεύτερη φορά στο πόντιουμ, στην 3η θέση. Την 3η θέση κατέλαβε και στον 10ο γύρο στην Αυστρία, όμως στους αγώνες που ακολούθησαν σε Τσεχία και Ίμολα, βγήκε εκτός πίστας και τερμάτισε στην 11η και 10η θέση αντίστοιχα. Ευτυχώς, το σιρκουί της Βραζιλίας ταίριαζε περισσότερο στο οδηγικό στυλ του Abe και κατάφερε μια 3η θέση, την ίδια όπως και την προηγούμενη χρονιά. Η τέταρτη αυτή φορά που ανέβηκε στο βάθρο, τον βοήθησε να βελτιώσει και τη θέση του στη γενική κατάταξη, 4ος. Στον τελευταίο γύρο της σεζόν στην Αυστραλία, κι ενώ υπήρχαν ελπίδες ότι ο Abe θα τελείωνε τη χρονιά στην 3η θέση, μια σύγκρουση προς το τέλος του αγώνα τον κατέβασε στην 5η.
Ο Γάλλος Jean-Michel Bayle, που έκανε το ντεμπούτο του στους αγώνες ταχύτητας έπειτα από τους τίτλους του σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Motocross και το ΑΜΑ Supercross, ξεκίνησε τη χρονιά με μια 6η θέση και σταθερά συνέχισε να συλλέγει πόντους στη βαθμολογία του. Παρ’ όλα αυτά, αναγκάστηκε να αποσυρθεί στα μισά της σεζόν, έπειτα από κάποιες πτώσεις. Έχοντας όμως μια pole position στον 11ο γύρο στην Τσεχία και μια 4η θέση – την καλύτερή του για εκείνη τη χρονιά – στον 12ο γύρο, ο Bayle βρέθηκε στην 9η θέση της κατάταξης. Ο Kenny Roberts Jr. δεν συμμετείχε στους δύο πρώτους αγώνες λόγω τραυματισμού, όμως τελείωσε 13ος γενικής, βοηθούμενος από μια 4η, δύο 5ες και μια 6η θέση.

Η χρονιά για τον Capirossi ξεκίνησε καλά με μια 3η θέση στον 2ο γύρο, δυσκολεύτηκε όμως στα μέσα της σεζόν με μια σειρά από τερματισμούς εκτός βαθμολογίας. Η τύχη του γύρισε στον τελευταίο αγώνα στην Αυστραλία, όπου στον τελευταίο γύρο, με τους αναβάτες της Honda, Michael Doohan και Alex Criville να προηγούνται, ο Capirossi όντας 3 δευτερόλεπτα πίσω τους και με μια θεαματική κίνηση, κατάφερε να τους προσπεράσει και να πάρει την πρώτη του νίκη στην κατηγορία των 500cc, ενώ οι δύο αναβάτες της Honda συγκρούστηκαν μεταξύ τους. Εκ των 32 αναβατών στον βαθμολογικό πίνακα, οι 16 οδηγούσαν είτε την YZR500, είτε μοτοσυκλέτες με κινητήρες Yamaha (ROC Yamaha / Harris Yamaha).

250cc – O ερχομός του Gibernau

Ο Harada στην 8η θέση της γενικής κατάταξης, ο Sete Gibernau συμμετέχει προς το τέλος της σεζόν.
Ο Tetsuya Harada έτρεξε με την ομάδα της Marlboro Yamaha Team International Rainey και την εργοστασιακή YZR250 που έκανε την επανεμφάνισή της εκείνη τη χρονιά. Αν και κέρδισε τον δεύτερο αγώνα στην Ινδονησία και επίσης κατάφερε δύο 2ες και μία 3η θέση, ο Harada τελείωσε τη σεζόν στην 8η θέση εξαιτίας των τερματισμών του εκτός βαθμολογίας μέσα στη χρονιά. Στους τελευταίους τρεις αγώνες, ο Sete Gibernau αντικατέστησε τον Harada στην YZR250 και κατάφερε την καλύτερη για εκείνον 8η θέση στον 14ο γύρο.

Φωτογραφίες

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•