Ο αγώνας του Erzberg Rodeo Red Bull Hare Scramble για το 2015, αποδείχτηκε ο πιο δύσκολος μέχρι τώρα, με τους Graham Jarvis και Alfredo Gomez της Husqvarna Motorcycles, να είναι μαζί με τους Jonny Walker και Andreas Lettenbichler, στο βάθρο των νικητών.

Τρομακτικά δύσκολος!

Ο 21ος αγώνας του Hare Scramble ήταν τρομακτικά δύσκολος, με τις συνθήκες να είναι τόσο σκληρές που χρειάστηκε ομαδική προσπάθεια από τους Jarvis, Gomez, Walker και Lettenbichler, για να φτάσουν στο τερματισμό.
Μετά την κατάκτηση της 2ης θέσης το 2014, ο Jarvis της Bel-Ray Husqvarna Factory Racing, ήταν ανυπόμονος ως προς το να αποφέρει μια νίκη αυτή τη χρονιά. Εξασφαλίζοντας την 10η θέση στο Iron Road Prologue, την καλύτερη θέση για αυτόν μέχρι τώρα, ο Jarvis ξεκίνησε τον αγώνα της Κυριακής από την πρώτη σειρά.
Με μια καλή εκκίνηση, ανέβηκε την πρώτη πλαγιά βρισκόμενος στην τέταρτη θέση και μετά από προσπάθεια βρέθηκε στην δεύτερη θέση. Ακολουθώντας τον πρωτοπόρο Jonny Walker, με δύο λεπτά διαφορά, ο Jarvis μείωσε αυτό το διάστημα στο γνωστό δύσκολο κομμάτι Carl’s Diner. Με τον Walker να έχει κάποια προβλήματα, ο Jarvis βρέθηκε στην πρώτη θέση. Αλλά φτάνοντας πρώτος στο κομμάτι Downtown, ήταν προφανές, μετά από 10 προσπάθειες, ότι το κομμάτι ήταν αδύνατον να περαστεί.

Αρχικά συνεργάστηκε με τον Alfredo Gomez, αλλά τότε διαπιστώθηκε ότι μια ομαδική προσπάθεια με τους Walker, Lettenbichler και Wade Young, ήταν απαραίτητη για να συνεχιστεί ο αγώνας. Χρειάστηκαν περισσότερο από μια ώρα για να περάσουν το Downtown. Τότε το κουαρτέτο – ο Young αποκλείστηκε αργότερα – πήρε την απόφαση να περάσει τη γραμμή τερματισμού ταυτόχρονα, όπου ανακηρύχτηκαν όλοι νικητές.
Η πορεία του Gomez στον αγώνα, φαινόταν να είναι πολλά υποσχόμενη, μέχρι εκείνο το σημείο. Μετά από μια κακή εκκίνηση, όπου χρειάστηκε αρκετές προσπάθειες για να ανέβει τις δύο πρώτες πλαγιές του λατομείου, ο Gomez άρχισε να ανεβάζει ρυθμό φτάνοντας τους πρώτους αναβάτες. Φτάνοντας στο Carl’s Diner, βρισκόμενος στην τρίτη θέση, προσπέρασε και αυτός τον Walker, που είχε μια πτώση, για να βρεθεί προσωρινά στη δεύτερη θέση, μέχρι το Downtown.
Αλλά με τον αγώνα να αλλάζει δραστικά, η ατομική του προσπάθεια για την νίκη κατέληξε σε ομαδική προσπάθεια για τον τερματισμό του αγώνα.
Το ντουέτο της Bel-Ray Husqvarna Factory Racing, Jarvis και Gomez, ανυπομονούν για το Red Bull Romaniacs, στις 14-18 Ιουλίου.

Δηλώσεις

Graham Jarvis:“Ήταν ένα λίγο περίεργο Red Bull Hare Scramble. Πραγματικά, τι μπορώ να πω – τέσσερις νικητές. Επιτέλους, έκανα μια καλή εκκίνηση και οδηγούσα αρκετά καλά. Ήξερα ότι ο Jonny θα πίεζε αρκετά στα πρώτα κομμάτια και δεν πανικοβλήθηκα, καθώς ήξερα ότι θα είναι ένας δύσκολος αγώνας. Είχε ένα πρόβλημα και όταν φτάσαμε στο Carl’s Diner, η διαφορά μας ήταν δύο λεπτά. Μπορούσα να τον δω. Εκεί κέρδισα μερικά δευτερόλεπτα ακόμη και λίγο μετά το Carl’s Diner, είχε σταματήσει για να φτιάξει το ψυγείο του και βρέθηκα στην πρώτη θέση. Αλλά τότε φτάσαμε σε αυτό το νέο μυστικό κομμάτι, που ονομάζεται Downtown. Ήταν μία πλαγιά με τερέν που ήταν απάτητο και πετρώδες και ήταν αδύνατον να την ανεβούμε. Προσπάθησα 10 φορές να την ανέβω, αλλά ήταν αδύνατον. Ο Alfredo έφτασε δεύτερος και συζητήσαμε για το τι θα κάνουμε. Αποφασίσαμε να συνεργαστούμε και καταλήξαμε ότι χρειαζόμαστε και τους Jonny, Letti και Wade Young, για να ανέβουμε την πλαγιά. Για μένα ο αγώνας τελείωσε εκεί, καθώς οδηγούσαμε όλοι μαζί προς τον τερματισμό. Είναι ένας παράξενος τρόπος για να κερδίσεις έναν αγώνα, αλλά είμαι χαρούμενος που κατάφερα να φτάσω σώος στον τερματισμό.”

AlfredoGomez:“Συνήθως οι μέρες δεν είναι τόσο δύσκολες όσο ήταν αυτή. Είναι ωραίο να κερδίζεις, αλλά φυσικά θα προτιμούσα να πάρω την νίκη μόνος μου. Μετά από όλα αυτά, μπορώ να ¨κρατήσω¨ το γεγονός ότι οδηγούσα αρκετά καλά, παρά τα κάποια λάθη μου στην αρχή. Η εκκίνησή μου δεν ήταν και τόσο καλή και πραγματικά αναγκάστηκα να παίξω κυνηγητό, εξαιτίας αυτής της εκκίνησης. Δεν κατάφερα να ανέβω την πλαγιά με την πρώτη προσπάθεια και χρειάστηκα και δεύτερη. Επίσης, στη δεύτερη πλαγιά του λατομείου, χρειάστηκα δύο προσπάθειες και έχασα αρκετό χρόνο. Είπα στον εαυτό μου, ότι πρέπει να προσπαθήσω περισσότερο. Μέχρι το κομμάτι Carl’s Diner, οδηγούσα αρκετά καλά και κέρδισα το χαμένο χρόνο. Καθώς έφτανα σε αυτό, μπορούσα να δω τον Graham, που δεν ήταν πολύ μακριά, και μόλις περάσαμε αυτό το κομμάτι, τον πλησίασα λίγο ακόμη. Μετά από αυτό, είδα τονJonny να είναι σταματημένος και σκέφτηκα ότι μπορώ να νικήσω. Αλλά το Downtown αποτελείωσε τον αγώνα για μένα. Ο Graham ήταν εκεί και δεν υπήρχε τρόπος να ανέβει μόνος του. Συζητήσαμε για το τι θα κάνουμε και έτσι ο Graham, ο Jonny, ο Letti κι εγώ, συνεργαστήκαμε για να περάσουμε το κομμάτι. Μετά από αυτό, οδηγήσαμε προς τον τερματισμό, ως τέσσερις νικητές. Είμαι ευχαριστημένος με τη νίκη, την επίδοσή μου, αλλά είμαι απογοητευμένος με το πώς κατέληξε ο αγώνας.”

• 
• 
• 
•